17 oktober 2025
Terugblik op de zaak Latzel
Bremen is niet zomaar een grote stad in Duitsland met een rijke geschiedenis. Het is de enige stad in Duitsland die zijn eigen deelstaat vormt. Het is daarnaast de meest linkse deelstaat van heel Duitsland, de enige die sinds de Tweede Wereldoorlog ononderbroken geleid wordt door linkse partijen.
Waarom juist in Bremen?
Het verklaart misschien waarom juist in Bremen met zoveel heftigheid en vasthoudendheid de aanval werd geopend op de Bijbelgetrouwe predikant Olaf Latzel, nadat die in 2019 enkele forse uitspraken had gedaan in het kader van een huwelijksseminar voor leden van zijn gemeente. Zijn historische Martinikerk was kort daarvoor beklad door activisten uit de LHBT-hoek. Hij sprak over hen onder meer als ‘criminelen’.
Schikking na jarenlange strijd
De zaak werd in augustus 2024 na ettelijke juridische verwikkelingen uiteindelijk onverwacht geschikt. Ds. Latzel stemde ermee in om een bedrag van 5.000 euro te betalen aan een LHBT-centrum, naast het feit dat hij in de loop der jaren al meerdere keren zijn excuses had aangeboden.
Daarnaast bemoeide de leiding van de Bremische Evangelische Kirche (BEK) zich actief met de kwestie. Op zeker moment kreeg ds. Latzel zelfs een preekverbod opgelegd, dat later werd opgeheven. Nadat het juridisch proces was afgerond, presteerde de kerkleiding het om opnieuw te willen onderzoeken of er nog tucht moest worden uitgeoefend tegen ds. Latzel. Bij voorbaat werd bekend gemaakt dat het onderzoek ‘lang’ zou gaan duren. In mei van dit jaar werd inderdaad een tuchtmaatregel bekend gemaakt. Men besloot dat ds. Latzel vier jaar op zijn salaris gekort zal worden.
Hiermee lijkt een einde te zijn gekomen aan een van de twee meest geruchtmakende kwesties in Europa, althans wanneer het gaat om christenen die aangeklaagd worden vanwege Bijbelse uitspraken. De andere zaak is natuurlijk die van de Finse parlementariër en voormalige minister Päivi Räsänen die nog steeds loopt, inmiddels al meer dan zes jaar.
Het proces was de zwaarste straf
Duidelijk is dat ds. Latzel zwaar gestraft is, waarbij het zwaarste deel ervan het proces zelf was. Het sleepte zich vier jaar lang voort, met alle onzekerheid en spanning die dit met zich meebracht voor hem, voor zijn gezin en voor zijn gemeente. Hij blikte onlangs zelf in een interview met Idea terug. Hij vertelde in de achterliggende jaren vooral geleerd te hebben dat we een grote God hebben in Jezus Christus, en dat Hij Toevlucht, Hulp en Sterkte is. ‘Als ik niet meer weet hoe het verder moet, mag ik bij Hem schuilen. Jezus is er, Jezus helpt. Dat is een waarheid die ik voorheen ook wel kende, maar die is mij nu in zijn existentiële diepte op een heel andere manier duidelijk geworden’.
Deed ds. Latzel er wijs aan de zaak te schikken? Was dit principieel juist? Dat is moeilijk te beoordelen. Menselijkerwijs was het uiteraard begrijpelijk dat hij ervoor koos. Het moet bovendien gezegd worden: zijn opstelling was steeds consequent. Vanaf het eerste moment gaf hij aan dat hij andere woorden had moeten gebruiken, en bood hiervoor excuses aan. Tegelijk hield hij voluit vast aan het Bijbelse spreken over onder meer homoseksualiteit.
Ook nu steekt hij dit nog steeds niet onder stoelen of banken. In voornoemd interview gaf hij ook aan nog steeds overtuigd te zijn van zijn onschuld.
Sommige mensen denken dat christenen van deze zaak vooral moeten leren dat zij voorzichtig moeten zijn in hun uitspraken. Daarmee zou veel onnodige ellende voorkomen worden. Dat is tot op zekere hoogte waar. En tegelijk is het een gedachte die ronduit gevaarlijk kan zijn.
De slechtste uitkomst van de zaak Latzel zou namelijk zijn dat christenen massaal aan zelfcensuur gaan doen. Christenen die vast willen houden aan Gods Woord moeten zich geen enkele illusie maken. Het is het Woord Zélf dat steeds meer weerstand verwekt in de samenleving, niet de wijze van verwoorden. De zaak Räsänen bewijst dit. Ze sprak nooit een onvertogen woord. Ze haalde slechts de Bijbel aan op X. Dat was genoeg om haar nu al meer dan zes keer te achtervolgen met een Kafkaiaans proces.
Wat christenen nu nodig hebben
Het beste dat christenen kunnen doen is zich vrijmoedig in het publieke domein blijven uitspreken over aangelegen thema’s. Uiteraard moet dit met liefde gebeuren. Bijbels, biddend, en gelovig. Maar het wordt pas echt gevaarlijk voor christenen wanneer het een zeldzaamheid zou worden dat Bijbelse opvattingen klinken in het publieke domein; wanneer het verbazing wekt dat mensen met zulke opvattingen nog bestaan.
Daarmee zou niet alleen de waarheid verloochend worden, het zou ook temeer betekenen dat diegenen die zich wél uitspreken een groot risico lopen vervolgd te worden. En wanneer er dan zijn die worden aangeklaagd en vervolgd – en die zullen er zijn – dan verdienen ze hartelijke steun en betrokkenheid, allereerst door gebed, maar ook in woord en daad.
Laurens van der Tang
PS: Vergeet u niet een donatie over te maken?
